Bildiğiniz üzere 11 Mayıs tarihinden itibaren Alışveriş Merkezlerinin kademeli olarak açılmasının açıklanmasının ardından Twitter’da aynı gün #avmleraçılmasın hastagi trend topic oldu. Açılmasını destekleyenler, açılmamasını destekleyenler ve açılsa dahi yoğunluk zaten olmayacağını destekleyenler gibi farklı görüş ve bakış açıları var tabi.
Fakat bugün tartışmak istediğimiz nokta, kamuoyunda yaratılan resim üzerine. Hem ülkeler hem de tüm sektörler olarak bir sınavın içerisindeyiz. Krizi atlatabilmek, krizle yaşamayı öğrenebilmek, yeni önlemler gibi birçok başlık halinde uzayabilir bu sınav.
Geldiğimiz noktada perakende ve alışveriş merkezleri sektöründe öyle bir tablo çizildi ki, tüketici gözünde gerçekten başarısız yönetilen bir sınav olarak görüyorum bu durumu. Türkiye’de AVM olmadan perakende, perakende olmadan AVM olmaz ve olmayacaktır. Peki ama neden o halde bu düşmanlık?
Ardı ardına gelen mağazaları bir daha açmıyoruz açıklamaları, ya da kiraları açmasanız da alacağız açıklamaları gerçekten tüketiciyi sadece AVM ya da sadece perakende kanadında mı etkiliyor? Bu zincirin tüketici gözünde kırılması hangi AVM ya da perakende markasının işine yarıyor dersiniz? Peki tüketici gerçekten bu açıklamaları dinlemek zorunda mı?
Bu sorular böyle uzar gider…
İletişim, iletişim, iletişim
11 Mayıs tarihi ile AVM’lerin bazıları açılış yapacak bazıları yapmayacak. Cafe ve restoranların tamamı zaten kapalı. Ortalama 200 mağazası olan AVM’lerde 11 Mayıs tarihinde açılış yaparız diyen mağazaların sayısı 20-25’lerde şuan. Bazı büyük mağazalar da yok değil fakat bu sayı AVM’ler açılmıştır demek için yeterli bir sayı değil. Yani zaten fiili olarak bu şartlarda AVM’lere açıktır diyemeyeceğiz.
Şu anda kiralama departmanlarının çoğu harıl harıl hangi tarihte mağazanızı açarsanız iletişimlerini sağlıyor perakende merkezleri ile. Hangi taraf haksız? İkisi de haklı değil mi? Aslına bakarsanız iki taraf aynı masada zaten doğru çözümü verir fakat kamuoyunda yaratılan bu algı iki tarafı da gerginlik içerisine sokarak süreci zorlaştırmaktan başka hiçbir işe yaramıyor.
Normalleşme süreci tamamen gerçekleştirilmeden hiçbir AVM’nin eski şekilde kira alamayacağını, düzenlemelerin yapılmak zorunda olduğunu tüm Alışveriş Merkezleri zaten biliyor. Ben kira ödemem deyip kestirip atmak niye?
Olağan dışı şekilde AVM’ye az kişi gireceğinin ve etkilerini tüm perakende zaten biliyor. Ne olursa olsun kiramı alırım ya da kurallarım kesindir deyip ihtarlar göndermek niye?
Tek çözüm iletişim. Sektör bu konuda son derece başarısız bir sınav veriyor ve maalesef ki her iki tarafın da ciddi haklı oldukları yönler var.
Perakendede binlerce kişi çalıyor, AVM ekiplerinde de aynı şekilde. Perakende çok zor bir sınavdan geçiyor, AVM yatırımcıları da aynı şekilde. Bir tarafın zarar görmesi durumda diğer taraf kalkınmayacak değil mi?
Kapanış döneminde de, açılış döneminde de aynı kavgaları yaşadık. Elimize hiçbir şey geçmedi ve geçmemeye devam edecek. Kabul etsek de etmesek de hem AVM’ler hem de perakendeciler taşın altına elini koymak zorunda kalacak.
AVM’ler bir çok konuda, kurallarım bu İşletme Yönetmeliğim bu şekilde deyip geçemeyecek, perakendeciler de kafamıza göre kapatır gideriz açıklamalarından vazgeçecek. Aksi halde bu sorunların çözülmesi çok olası bir durum gibi görünmüyor.
Daha güzeli konuşacağımız toplantılarımızda görüşmeyi hepimiz özledik. Ama sürecin sektörü ne denli olumsuz etkilediğinin de farkına vararak hareket etmemiz gerektiğini düşünüyorum. İyi haftalar…